در روند پیشرفت هام در زمینه همزیستی مسالمت آمیز با یک موش از تیره لاغر.قد بلندها - باید عرض کنم که امروز در ساعت ۶:۳۰ به وقت امروز - یهو - دلم برا این موش لاغر.قد بلند تنگ و تاریک و کوچولو شد و درخواستی دادم مبنی بر اینکه « لطفا به من توجه شود - با من تماس ( فقط تلفنی ) گرفته شود » به محض ایراد متن سلام علیک از طرف این موش لاغر.قد بلند - در این مکالمه تلفنی برقرار شده - و حجم وسیع قربان صدقه وارده از طرف ایشان - به خودمو بابامو جدمو .. یک مشت بد و بیراه - از نوع ناموسی - نثار کردم و چندین بار استغفار کردم.
البته دستیابی به این موفقیت بزرگ - یعنی دلتنگی -  فوق العاده ایده آله.من خوشحالم که این همه قابلیت دارم و توانایی استفاده بهینه ازش رو هم دارم !

---

ته نوشت :
ببینم هنوزم پایه ای وقتی هنوز پای برف اینجاها باز نشده - پارک جمشیدیه رو تا اون بالا بالاها گز کنیم تا بالاخره ثابت کنیم که اولین برف زمستونو فقط خودمو خودت دیدیم ؟؟