سفرنامه مارکوپولو (2)

به نام خدا و با نام خدا و از خدا به سوی خدا و برای خدا !!! از تهران به مقصد آسمان -  یا حسین !

گلدیم ! واقعا که هیچ جا خونه آدم نمیشه . یه سفر خوب و خوش و آروم و لذیذ و گوارا -  یه آب هوای گرم و مرطوب و چسبونکی -  یه ساحل خوشرنگ و خوشگل و توپ - یه دریای سبز و آبی و شور و بی نظیر -  یه مشت همسفر مهربون و خوش تیپ و وسواسی -  یک عالمه غذای خوشمزه و چرب و یه عالمه تفریحات کاملا سالم و مفید و فضایی.همه اینا آخرش به اینجا ختم شد که بدون اونایی که دوسشون دارم دیگه هیچ جایی نرم !!!

دلم برا همه تنگ شده بود - از مامانم و بابام بگیر تا تخت خوابم ! همانا که من بد جوری ترکم  !  الان خیلی بهترم -  اینجا هم هواش بهتر هم آبش هم خاکش .

---

 

ته نوشت ها : به قصد ژوپیتر رفتم فضا ولی جالب اینجاست که تو همون قمرای دورو ورش گیر کردم . گویا ژوپیتر رو فقط و فقط با حضور شما میشه رفت .

مرسی که اومدی ! دنیا واقعا دیگه مثل تو نداره ! عیشم رو کامل کردین . من از اینکه با شما دوستم خیلی خیلی خیلی خیلی خوشحالم .