مهران !

ور دیگه ای از روتینم رو میگذرونم . آروم تر و مطمئن تر و محکم تر و پر رنگ تر و بی دغدغه تر و بی تفاوت تر و پر کار تر و بزرگ تر و سخت تر و کم خوش تر !!!!  روزهایی که به سعادت آباد ختم میشه و روزهایی که با کامپیوتر ها سپری میشه و روزهایی که در کنارش و آبی و ملس سپری میشه -  ور دیگه ای از روتین زندگیمه. آدمایی که در اثر این روتین از کنارم دور میشن و آدمایی که به فراموشی سپرده میشن و آدمایی که از دور شدنشون غمگینم و آدمایی که هرگز دوباره نخواهم داشتشان و آدمایی که اونا هم روتینی دارن و توی روتینشون منو فراموش کردن و میکنن و آدمایی که نزدیک و نزدیک تر میشن و آدمایی که ثابت میشن و موندگار ! خاطره هایی که بودن و هستن و رژه میرن و فکرم رو میکشن طرف خودشون هم کم کم دارن پا پس می کشن و من و ما رو میذارن به حال خودمون و  میذارن تا از دست بدیم و شاید هم به دست بیاریم ! خستگیایی که رو هم جمع میشه و دلیلی میشه برای خسته تر شدن از همه آدما و  حساس تر شدن به همه برخوردا ! روز و شبی که بی وقفه جا به جا میشن و جایی واسه وقفه تو زندگیم نمیذارن ! توقعاتی که برآورده نمیشن و انرژی های رفته ای که بر نمیگردن !

خستم -  ولی  با این حال پر انرژی و مثل همیشه دنیا رو اون جوری که هست می بینم ! وقتی بخوام کاری رو بکنم سال ها می تونم  نوک پنجه در مسیرش راه برم تا بالاخره بهش برسم.دیر و زود داره ولی سوخت و سوز .... (هم داره !!!)

 آروم بودن و ناز دار بودن (!) همیشه جواب نمیده – بعضی وقتا لازمه در قبال داد – داد کشید تا صدایی ببره و صدایی به گوش برسه .بعضی وقتا کسی باید بگه که کسی عقل کل نیست و اشکالاتی داره عمده و ناتوانایی هایی داره فراوون و پستی هایی داره مرتفع ! نمی دونم چرا امشب اینقدر تو -  دوست عزیز و دور از دسترس و اموراتت و طرز فکرتو بولیز قرمزت و قد بلندت تو فکرمه !